۱۳۹۰ فروردین ۲۷, شنبه

فدای چادرت ...

گرفته‌اند بی شرف‌ها، زنان چادر به سر بحرینی را کتک زده‌اند؛ به خاک انداخته‌اند؛
مثل مادرشان فاطمه (س)......
سربازان سعودی، فرزندان خلف پدران بی ایمان مدینه نشین ناخلفشان! نطفه های بسته شده به غیظ علی(ع) و آل علی (ع).....
مزدوران کثیف از خدا بی خبر....

همین حوالی بوده گویا! همین روزها... پیامبر (ص) دنیا را ترک گفته اند و ....
نمی شود نوشت که.....

خدا لعنت شان کند. 
خدایا تو شاهد باش چه قدر از آن‌ها و این‌ها بیزارم
......
خواهر من!
بگذار این ماه‌های حرام بگذرد؛ پای چادر پاک تو جان می دهیم!
تاریخ دیگر واقعه‌ای چون کوچه‌ی بنی هاشم را نخواهد دید. بعون الله..
بگذار این ماه‌های حرام بگذرد؛  تمام وجودمان را می دهیم تا چادرت با غرور بر سرت بماند.
به این هم بسنده نمی کنیم.
بگذار این ماه‌های حرام بگذرد؛ انتقام تمام چادرهای خاکی را خواهیم گرفت.
انتقام تمام دست درازی ها را؛ تمام هتک حرمت ها را، انتقام تمام نگاه ها را! حتی انتقام تمام مسخره‌گی ها را خواهیم گرفت.
بگذار این ماه‌های حرام بگذرد.....

----------------
کور چشمی که نمی تواند عظمت چادرت را ببیند. چادر فاطمی‌ات را.....
تا آن روز، اجرت با... 
اجرت با مادرت...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر