بچه های سمپاد خوب می شناسندش!
بعضی مریدش بودند حتی!
ولی من تنها از پس چند شعر و یک نام می شناسمش!
احمد محبی آشتیانی.
کسی که با چند شعر و تنها چند شعر خوب می فهمی اش! که عاشق است اما نه عاشق هر کسی....
احمد محبی آشتیانی -حداقل آن محبی آشتیانی جوانی که در پس اشعارش می شناسمش- عاشق پیرمردی هشتاد ساله است؛
نه فقط احمد که بسیاری از هم‌نسلان‌ش هم دل و دین در گرو محراب ابروی همین پیرمرد عاشق هشتاد ساله باخته اند؛
نه هم‌نسلان احمد که تا دنیا دنیاست ، پیرمرد عاشق سرگشته فراوان دارد.....
پیرمرد بت بود برای نسلی؛ بتی بزرگ که بت های نفس امتی را ابراهیم وار شکست!
دوازدهم بهمن ماه بود که پای بر چشم امت گذاشت.
×××
از محبی آشتیانی عاشقانه در مدح و نیاز به معشوق هشتادساله اش فراوان ست ، بخشی از یکی را به هوای همین دوازدهم بهمن ماه برایتان می گذارم.....
به ستبری ابروی یار من ....
صدای خودته؟
پاسخحذف